Birçoğumuzun başına gelen bir durumdan söz etmek istiyorum. Ben bunu çok iyi öğrenmiştim ama nasıl unuturum? İnsan öğrendiğini tekrar etmez ise öğrendiğinin sadece yüzde 20’si aklinda kalıyor. Eğer tekrar etmiş olursa yüzde 80’i kalıcı olabiliyor. En önemlisi de 5 duyu organınıda işin içine kattığımızda kalıcılık sagliyor. Mesela gezdiğimiz tarihi yerler mi aklınızda kalıyor? Yoksa okuduğunuz tarih mi? Bazen beynimiz gerçek ile hayal ettiğimiz arasındaki farkı anlayamazlar. Zihinsel olarak kartlarla, eşyalarla desteklenen görseller hafızaya büyük katkı sağlar. Yapilan arastirmalara göre bir bireyin okuduklarının yüzde 10’unu, işittiklerinin yüzde 20’sini, gördüklerinin yüzde 30’unu, hem işitip hem gördüklerinin yüzde 50’sini, söylediklerinin yüzde 80’ini ve sözlere davranışlar eklendiğinde yüzde 90’ını hatırladığı bilinmektedir.Yaşayarak öğrenmek kalıcılık açısından büyük önem taşıyor. Öğrendiklerinizi unutmadınız o sizin uzun hafızanızda saklı, sadece geri çağırma konusunda sıkıntı çekiyorsunuz. Çünkü hafıza kapasitemiz sonsuz denecek boyutta. Çok korktuğunuz ya da çok üzüldüğünüz olayları asla unutmazsınız. Hele hele kokular da öyle değil mi? Demekki öğrendiğimizin içine duygu katmamız gerekiyor. İstekli olduğumuz şeyleri daha güzel öğreniriz. Sevmediğimiz şeyler de ise bu süreç uzar. Önce sevmeye çalışalım. Mesela çarpım tablosunu öğrendiğiniz ilk zamanları hatırlayın. Bunun içine duyguyu nasıl katarız öyle değil mi? 😊 İşte diğer bir yol devreye giriyor. Sık sık tekrar etmekte, bilginin saklandığı yerden geri çağırma yollarını açıyor ve unutmuyoruz. Demekki sık sık tekrar da büyük oranda işe yarıyor.
